Υπνοβασία

Είναι κείνη η κλειστή πόρτα
μέσ’ στ’ όνειρο
προβάλλοντας κάθε τόσο
το σκοτεινό κεφάλι
του κενού. Ανοιγοκλείνει

σαν πεθυμιά γυναίκας
που φυλάγεται απ’ τον πόθο
αμαρτία
στο υποσυνείδητο σεντόνι
του πρωινού.

Γι’ αυτή την πόρτα
δεν μπορούμε να μιλάμε
μην ξυπνήσουμε τους υπνοβάτες
που με τ’ άυλα σώματά τους
λογχοφόροι
περπατούν

στον ύπνο μας.

1988