Παραμύθι για το φούλι (Κατά Όσκαρ Ουάιλντ)

Φιογκάκι άσπρο βελούδο
σε δάκτυλα λευκά
αμήχανα
μην ξέροντας
πού να το αποθέσουν

μα νιώθοντας
μέσα στις ρώγες
το ρίγος
του παραλήπτη.
Που όντως παραφρόνησε
από την ευωδιά
τις φερορμόνες
πριν καν το αγγίξει.
Έπειτα το μετάφερε στον κήπο
θωπεύοντας με τις οσμές
ένα ταπεινό λουλούδι
που μεταμορφώθηκε σε φούλι.

Μεγάλωνε με τα φιλιά του
αντάλλαζαν χυμούς
ώσπου ξεράθηκε
ένα καλοκαίρι
που εκείνος παρατεταμένα
είχε ξεχαστεί
σε άλλα μέρη.

Κι εντούτοις
κάθε που βγαίνει τώρα στην αυλή
νιώθει να τον μεθά
η απουσία της ευωδιάς του.