Περίπατοι στη μνήμη των άσχημων

Είναι που διαπιστώνεις
τη βαναυσότητα του κωμικού
από τη μέσα πλευρά του κλουβιού.
Ζωή
χτυπημένο χταπόδι
στην καυτή ενάλια πέτρα
με τις βεντούζες χαλαρές
ντροπιασμένες
στα μάτια των περαστικών
σουπιές ξεχειλωμένες
πόρνες
με τα μελάνια έξω

ένας αχυράνθρωπος
στις προκυμαίες του
περπατεί.

Ανέσυρε το καρνέ –
δωράκι του ξενοδοχείου
σημειώνοντας κλεφτά
στίχους ακατέργαστους
σχεδόν ατμίζοντες
απλώς μην τους αποκτείνει νύκτωρ
με τις αναθυμιάσεις του κρασιού
όπως λεχούσα το μωρό
μέχρι την αποταμίευσή τους το πρωί
στο σκληρό του δίσκο...

Τεργέστη 2007
Λευκωσία 2008